เสียงนาง รุ่งนภา Rungnapa's Voice

17 สิงหาคม 2553 (ฟังเสียง/ listen)


นาง รุ่งนภา อัดตะขบ
ณ หมู่บ้านหนองทรายงาม

ฉันก็ปวดขาเนี่ย ฉันจะไปไสได้
เอ่อ ปวด ได้อาทิตย์ สองอาทิตย์แล้วเนี่ย
บ่แล้ว มันตำบ่ได่ มันปวดขา
อือ
ตี่
ฉันปวดเนี่ย ช่วงแอวลงหาขานี่ ขาซ้ายเนาะ
เออ นั่นหละ ตะโพกอีแล่งซ้ายมาหาแอว แล่วกะปวดอยู่ในข้อเนี่ย ดุ้งๆๆๆ
เด่ อือ เพราะว่าอั่น เพิ่นไปหาอั่นหมอ ซิมิลี่(เซนต์แมรี่-ชื่อโรงพยาบาล) น่ะ เขาว่า กระดูกทับเซ่นประสาท

ตี่ แล้วมันดีขึ้นบ่
อือ ตี่
อั่นที่ก็สกไผ่สกมันเนาะ ยากะได้อันย่
อือ
ตี่
อือ ซื้อมากินเรื่อยๆ ละเด้ มันเหมิดแล้ว
ตี่
มันดีขึ้นบ่ ที่นิ
ฮือ มันดีขึ้นบ่
มันดีขึ้นบ่อ (เสียงสูง)
กินนม นะหน่ะ
กินนมเสริม
ติ
อือ อื่อ แม่นอีหลีล่ะ
เจ่า..เจ้าบ่ได้ตำไหมเลยบะช่วงนี้
ติ เซาตำเลยอั่นหนา..
อือ... ติ
โอ้ยนี้กะอั่น..พึ่งติได้ตำหนิ ตั้งแต่เข้าพรรษามานู่น พุ่น ปวดขามาแต่เล่อมาแต่พุ่นเลย
อือ
มันปวดเฟีย มึนบ่
ปวด แล้วก่เฟีย มึนบ่
นั่นแหววก็สิบีบแล้วเนาะ
ที่บ่อัน คนบีบได้กินข้าวแนบ้นั่น
อือ
ยายจั๋นไปบีบบ้
(หัวเราะ) ยายจั๋นบ่ค่อยปวด ติ้
เจ้าได้ไปหาหมอนั่น เบิงบ่
หมอบรรพด
อยู่เนี่ย อยู่โคกกวด
หมอโคกกวดหนา บันพดเพิ่นว่า
ยัง บ่ได้ไป่เล้ย
ว่าสิไป๋อยู่ เบิ่งก่อน
ติ
ฉันก่เพิ่งเป๋นเนาะ
ฉันก่ไปอัน โรงบาลปัก เปิ้ลว่าฉันเป็นโรคเก๊า
อือ
ตี่ เค้าหว่าไห่เอกซเรย์ไห่แม่นบ่
อือ
แต่ว่าส่วนนั้นมันอั่น.. ไปเซมิลี่ (เซนต์แมรี่-ชื่อโรงพยาบาล) เนาะฮั่นว่า กระดูกทับเซ่น
อื่อ
ก่เลยอั่น เขาให้ยามากิน ลองฮั่น เขาก็นัดไปอีกดอกน่ะ ฮื่อ นี่ก็กินยาเบิดแล้วแล่ว ก่บ่ได๋ไปหาเขาอีกเล้ย ว่าเซาเว้าแล้ว-----
ฉันก่ไปนวด ไปเบิงอัน ดวงนำเนาะ เบิงดวงกะว่าเป็นกับผีปู่ย่าตายาย อั่นนะ(เสียงสูง)
อือ
เพิ่นอยากได้สังฆทานนำ
สังฆทานก่เปิ้ลเอา แบบยาเนาะ บ่ได๋เอาแบบอื่นหมู่นั่น เปิ้ลมีบึดแล้วว่าซั่น ในความอั่นน่ะ
ในความที้เปิ้ลเว้ามาหนา ที่เพิ่นอั่นนั่งเบิ่งท้วงให้เนาะ เปิ้ลเอาแบบยาไปกิ๋นแล้วสังฆทานแบบซื้อยา ซื้อหยังพุ่นเนี่ย เฮ็ดไห่..เฮ็ดให้เพิ่นนา
เอ่อ
เฮ็ดแล่ว..
เฮ็ดให้แล่วๆ ตั้งแต่หมู่ก่อนเนี่ย เอ้อ
อื่อ
เนี่ย อยู่คลองน้ำขาวเนี่ย เปิ้ลเป็นหมอซง(หมอทรง) อือ หมอซงแล้วเพิ่นก่นวดเปิ้ลก่บีบให้นำเนาะ ฉันว่าฉันปวดขามันเป็นอีหยัง เพิ่นว่าเป็นผีปู่ยาตายายนั่นล่ะ ว่าซั้น
อือ
เออ
ผู้ใดจะหวนหวย
ที่บ้านก็มีแต่แม่ใหญ่เด้ไป่นา..แม่ใหญ่ก่ไปเบิ่งนา เบิ่งท่าให้(หัวเราะ)
เออ
นาโคกกะ น้ำมา กะย่างบ่ได่ล่ะ
แม่ใหญ่ไป ค่อยๆไป๋
ปิดฮูฮั่วให่
เฮื้อ
โอ้ย มันหลายน่ะเนาะ ฝายเขาขาดฮื้อน้ำล้นเฮ็ดนายังบ่แล่วเล้ย...แตะ
เอ้อ เดียวจะบอกฮื่อไปท่วมตรงพุ่นดอก
อือ
น้ำมันออกมาเนาะ มันท่วม
พอแล้วเนาะ หลานหิวนมว่าซั่น—(หัวเราะ)
เฮื้อ
เออ
จ้าๆๆๆ เอาแค่นี้ล่ะจ้า